Art. 176 kodeksu spółek handlowych, z uwagi na „Polski Ład” zdobywa obecnie popularność.
Dyspozycja art. 176 kodeksu spółek handlowych jest jednym z fakultatywnych postanowień treści umowy spółki z o.o. Wprowadzenie zapisów w nim przewidzianych wymaga zmiany umowy spółki o ile nie zostały prowadzone w akcie założycielskim.
Zgodnie z jego treścią wspólnik spółki z o.o. otrzymuje wynagrodzenie w zamian za powtarzające się świadczenia niepieniężne na rzecz spółki. Omawiane wynagrodzenie powinno być określone kwotowo, ewentualnie winien być wskazany sposób jego obliczania. Konieczne jest także wskazanie częstotliwości wypłacania. Wynagrodzenie to nie może przekraczać cen lub stawek przyjętych w danym obrocie. Ponadto przedmiotowe świadczenia, muszą być w umowie spółki oznaczone przez podanie ich rodzaju i zakresu.
Jak już zostało wyżej podniesione, wprowadzenie zapisów przewidzianych w art. 176 k.s.h. wymaga zmiany umowy spółki. Wiąże się to z koniecznością zgromadzenia wspólników i sporządzenia protokołu z tego zgromadzenia przez notariusza.
Warto pokreślić, że przepis ten nie dotyczy członków zarządu a jedynie wspólników. Jeżeli członkowie zarządu nie są równocześnie wspólnikami, konieczne będzie nabycie przez nich udziałów w spółce.
Obowiązek, o którym mowa może zostać nałożony na wszystkich wspólników, ale też na niektórych z nich.
W przypadku zobowiązania wspólnika do powtarzających się świadczeń niepieniężnych, zbycie udziału, jego części lub ułamkowej części udziału, bądź obciążenie udziału, może nastąpić jedynie za zgodą spółki.
Umowa spółki powinna także stanowić czy zbycie udziałów powoduje przejście obowiązku spełniania powtarzających się świadczeń niepieniężnych na nowego wspólnika.
Wynagrodzenie wskazane w art. 176 § 1 k.s.h. jest wypłacane nawet w sytuacji, gdy spółka nie wykazuje zysku.
